مانده داغـی عـظیم بر جـگـرت            عکس رأسی به نیزه، در نظرت

سـر بـازار شـام و بـزم شـراب            چـه بـلاهـایـی آمـده به سرت!؟

هر شب جمعه خون دل خوردی            پـــای ذکــر مـصـیـبـت پــدرت

پای روضه به جای قطرۀ اشک            خون و خونابه ریخت از بصرت

می تـوان دید عـکـس زیـنب را            بـیـن قـاب کـبــود چـشــم تـرت

سوخـتی سرو بـاغ فـاطـمـیـون            زهـر آتش زده به برگ و برت

گر گـرفـتـه فضای حجـرۀ تـان            تـحـت تـاثــیـر آه شـعـلـه ورت

مـهـر و تـسـبـیـح کـربـلایت را            داده ای ارثـیـه بـه گـل پـسـرت